به نقل از «جام جم آنلاین»

تکیه کلام‌های دوست داشتنی

تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۹۶۴۲۹

اگر بخواهیم ریشه تکیه‌کلام و میزان اثر‌گذاری آ‌نها را مورد بررسی قرار دهیم، متوجه خواهیم شد قبل از آن‌که نویسندگان در نگارش فیلمنامه‌های‌شان یا بازیگران هنگام بازی در آثار نمایشی تکیه کلام‌هایی را در کارهای‌شان بگذارند که فضای خنده و شیرینی کار را افزایش بدهند، دوبلورها این کار را به زیبایی در آثارشان انجام داده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در واقع گویندگان در فیلم و سریال‌های دوبله شده خارجی از تکیه کلام‌های خاصی استفاده می‌کردند که همان زمان هم تأثیر زیادی را روی ادبیات عامه مردم داشت و آنها تا مدت‌ها از آن استفاده می‌کردند. هر چند استفاده از این تکیه‌کلام‌ها به شکل مقطعی بود و بعد از مدتی مردم جای آن تکیه‌کلام‌های قدیمی را به تکیه‌کلام‌های جدید می‌دادند.
این اتفاق بعدها راهی آثار داخلی تلویزیون شد و هنرمندان برای با نمک شدن نقش‌هایی که در سریال‌ها بازی می‌کردند از تکیه‌کلام‌های جذابی بهره می‌بردند که مورد توجه مردم قرار می‌گرفت و معمولا در حرف‌های روزمره شان استفاده می‌کردند، حتی این اتفاق همچنان در کشور ما ادامه دارد و کافی است در یکی از سریال از یک تکیه کلام چند بار استفاده شود، آن وقت است که دهان به دهان می‌چرخد و مردم برای با نمک شدن حرف‌های‌شان از این تکیه کلام‌ها استفاده می‌کنند.
گرچه تکیه‌کلام‌ها بار محتوایی چندانی ندارد اما لبخند را مهمان لب‌های مردم می‌کند و همین تاثیر لحظه‌ای، جذابیت‌های خاص خودش را دارد. این اتفاق در مجموعه‌های طنز رونق بیشتری گرفت و سازندگان این آثار بیشتر از این مقوله تا امروز استفاده کرده‌اند، زیرا نیت استفاده از آن خنداندن مخاطب است و چون معمولا مخاطب بعد از شنیدن یک حرف یا جمله تکراری در دراز مدت ــ هر چند با ربط یا بی‌ربط باشد ــ خنده‌اش می‌گیرد، نباید چندان پیگیر بار معنایی و میزان اثر‌گذاری آن در جامعه بود.
اما واقعیت این است که این تکیه‌کلام‌ها هر قدر هم که در مدت زمان کوتاهی در جامعه استفاده شود و جایش را به‌سرعت به تکیه‌کلام دیگری دهد اما در همان زمان کوتاه در میان مخاطبان با گروه‌های سنی مختلف جای خودش را باز می‌کند و نمی‌توان نسبت به بار معنایی و مفهومی آن بی‌اعتنا بود و صرفا به آن نگاه گذرا و طنز داشت.
درضمن باید اعتراف کرد پیدا کردن اولین کاری که تکیه‌کلامش در میان مردم گل کرد، کار راحتی نیست اما در بین آثار مختلفی که از تلویزیون پخش شد از همان سریال‌های اول نظیر «شاه دزد» که سال۵۹ روی آنتن رفت این اتفاق‌ها رقم خورد. بعد هم تکیه‌کلام در سریال «آینه» و شخصیت آتقی با آن لحن و شیوه به‌خصوص بین مردم رواج پیدا کرد و دامنه آن هم به سریال‌هایی نظیر «آرایشگاه زیبا» هم کشیده شد.
در این سریال تکیه کلام «آدم باید منطق داشته باشه» هم حسابی ورد زبان مردم شده بود. سریال «باز مدرسم دیر شد» با وجودی که نام یک سریال بود که اکبر عبدی در آن نقش پسر بچه بازیگوشی به اسم محسن را بازی می‌کرد اما بعدها به تکیه کلامی بدل شده بود که معمولا والدین و معلمان در مواجهه با بچه‌های خوش خواب و تنبل از آن استفاده می‌کردند. البته تعداد آثار نمایشی که از تکیه‌کلام‌ها استفاده کردند، بسیار زیاد است اما از کارهای اخیر می‌توان به سریال «نون خ» اشاره کرد که سعید آقاخانی که در کنار کارگردانی، بازیگری هم می‌کرد برای شخصیتی که داشت چند تکیه‌کلام استفاده کرد که مورد توجه مردم قرار گرفت.

 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: تکیه کلام فیلم سریال استفاده می کردند تکیه کلام تکیه کلام ها سریال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۹۶۴۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کدام دستاورد‌های دولت رئیسی را می‌توان در قالب فیلم و سریال به مردم نشان داد؟

روزنامه آرمان ملی در گزارشی به نقد عملکرد دولت و وعده‌های آن پرداخت.

این روزنامه می‌نویسد: نگاهی به افزایش قیمت‌ها در بازار‌های مختلف مثل سکه و ارز که تاثیرات فزاینده خود را بر کالا‌های مصرفی و مایحتاج مردم گذاشته و می‌گذارد بیانگر آن است که عملکرد دولت چندان قابل قبول نبوده و نیست.

جالب اینکه در چنین شرایطی برخی دولتمردان یا چهره‌های سیاسی و نمایندگان از عملکرد مطلوب دولت می‌گویند و معتقدند که باید از این عملکرد فیلم درست کرد و به نمایش عموم درآورد.

چنانکه سیدمحمد حسینی، معاون پارلمانی دولت شهریورماه گذشته در این خصوص گفته بود: «لازم است برای تک تک این اقدامات و دستاورد‌ها مستند و حتی فیلم و سریال ساخته شود و نمایشگاه برپا گردد.» این همان اختلاف نگاه به عملکردهاست که جامعه خود را در وضعیت بغرنجی می‌بیند، اما دولت و جریان همراه معتقد به ساخت فیلم از عملکرد‌های دولت هستند.

۲ نوع فیلم از عملکرد دولت

نگاهی به کارکرد ۳ ساله دولت نشان می‌دهد که دولت در تحقق بسیاری از وعده‌های خود از جمله ساخت یک میلیون مسکن؛ ایجاد یک میلیون شغل، رساندن تورم به نصف و تک رقمی کردن آن و تک نرخی کردن ارز ناموفق بوده است. مسائلی، چون برجام و FATF نیز به حال خود رها و کلا کنار گذاشته شده است. اما اینکه برخی بدون نگاه به این مسائل و گویی اینکه در این جامعه زندگی نمی‌کنند و از دولت عملکرد اقتصادی حمایت می‌کنند قابل تامل است.

چنانکه اخیرا حجت‌الاسلام مرتضی آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفت؛ «قطعا با توجه به اقدامات دولت لازم است که فیلمی از این اقدامات ساخته شود. اطلاع‌رسانی و اینکه مردم را در جریان اقدامات شایسته دولت قرار دهیم باید انجام شود. دولت دستاورد‌های مثبتی در حوزه سیاست خارجی و داخلی داشته است که باید در این رابطه اطلاع‌رسانی شود و بهتر است این اطلاع‌رسانی در قالب ساخت فیلم یا مستند باشد.»

با مطالعه برخی از این اظهارات دقیقا این پرسش پیش می‌آید که باید از کدام اقدام و عمل دولت فیلم ساخت که مردم ببینند و از دیدن آن لبخند رضایت بر لبان‌شان بنشیند. تورم میانگین ۴۰ درصد در ۳ سال اخیر را که قرار بود طی مدت ۴ سال نصف و سپس تک رقمی شود یا قیمت ارز را که تا کانال ۷۰ هزار تومانی رفت و با کاهش ۱۱ هزار تومانی در کانال ۵۹ هزار تومان قرار دارد و برخی مدح و ثنایش می‌گویند؟ البته این همان ارزی است که قرار بود تک نرخی شود.

شاید هم می‌خواهند از چندین دوره مذاکرات بی‌حاصل برای احیای برجام فیلم بسازند. به هر حال اگر هم فیلمی ساخته شود از دو نگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

در فیلمی که دولت از اقدامات خود بسازد؛ قهرمان آن سیدابراهیم رئیسی است که به قرائت دولتی‌ها مدیریت بی‌عیب و نقصی را به نمایش گذاشته و توانسته شرایط را مطلوب و جامعه را راضی نگه دارد. ضدقهرمانش هم منتقدانی هستند که دلسوزانه نسبت به شرایط جامعه و عملکرد‌های انتقادآمیز هشدار می‌دهند.

اما فیلمی که واقعیت امور را به جامعه نشان دهد قهرمانش دولتمردانی خواهند بود که با عملکردهایشان تورم و قیمت ارزی را ببار آورده و چنین وضعیت اقتصادی را برای مردم رقم زده‌اند. ناگفته پیداست آنچه در باب دولت در قالب انتقاد از عملکرد‌ها گفته می‌شود دلسوزانه و از سر خیرخواهی است و اینکه برخی هر نقد و انتقادی را سیاه‌نمایی می‌خوانند از این رو است که یا تعریف درستی از نقد ندارند و یا نمی‌خواهد کسی به دولت متبوع‌شان انتقادی وارد شود.